Hallo allemaal op deze mooie dag!! Het is namelijk mijn verjaardag en dat heb ik in ieder geval gisteren gevierd! Maar vandaag ben ik natuurlijk echt jarig!!

Afgelopen vrijdag zijn we teruggekomen vanuit St Petersburg. En natuurlijk moet de Russische ervaring gedeeld worden, dus bij deze:

Vertrek vanaf het treinstation in Lahti op zaterdagochtend om 9:50. Twee en een half uur en 20 paspoort/visa controles later komen we aan in St Petersburg. Eigenlijk is het vier en een half uur later, want het is daar nog weer later dan hier. Ik liep dus een tijdje 3 uur op jullie voor qua tijd.

Toen we Rusland binnenrolden met de trein, of eigenlijk pas toen we de buitenwijken van de stad binnenkwamen, besefte ik me dat ik eigenlijk nog nooit echte armoede heb gezien. Nou, toen we dus. Een brandende auto langs de kant van de weg, normaalste zaak van de wereld. Aftanse huizen die op instorten staan met allemaal troep eromheen. En stuk voor stuk kon je zien dat deze kotten bewoond waren. Tegelijkertijd zag ik enorme rijkdom. Grote auto's op de weg, hier en daar een mega villa. Zo een grote tegenstrijdigheid die later nog groter op mij zal overkomen. Maar wat me meteen al opviel bij het binnenkomen in Rusland was: Grauw. Grauw en grijs, alsof de lucht boven ons veranderde op het moment dat we het land binnen kwamen. Het gaf me geen triest gevoel, het hoorde bij het land. De grauwheid en Rusland zijn elkaars vrienden en iedereen mag het weten, ze zijn gelukkig met elkaar.

Aangekomen in St Petersburg wordt de tegenstrijdigheid nog groter. Sovjet auto's, politie in Lada's, soldaten met geweren en berenmutsen, overal grote gebouwen, standbeelden, kerken de een nog mooier dan de ander. En, overal mensen, zoveel mensen bij elkaar en toen had ik de metro nog niet eens meegemaakt. Maar al deze mensen lijken wel niet helemaal tevreden met hun leven. Lachen is ten strengste verboden en om je heen kijken in de metro doen ze ook niet graag. Ik heb zomaar het gevoel dat iedereen in Rusland nog steeds bang is om te laten zien wie ze zijn. Voor het geval ze misschien iets doen wat opvalt, waarvoor ze vervolgens gestraft kunnen worden. Deze beschrijving klinkt heel erg depressief, maar het rare is, ik werd het er niet van. Het was oke, ik snap dat deze culturen zover uit elkaar liggen en dat de invloeden van het Russische, zo te noemen regime duidelijk zichtbaar zijn. Waar ik me wel ziek aan heb ge ergert is dat haast niemand Engels spreekt en daarbij zijn de meeste Russen heel onvriendelijk: Vladieblodiealaodo.. Sorry I dont speak Russian. Vladieblodieblalaal.. En dat zonder gebarentaal, ze deden niet eens hun best om het begrijpelijk te maken.

Dat over de Russen. De stad: ongelooflijk groot, ontzettend mooi, zware luchtvervuiling, maarop de grond vond ik het erg schoon, zoveel te zien, moeilijk diep metrosysteem, wat oorspronkelijk bedoeld is om de mensen te beschermen tegen een mogelijke oorlog. Ik heb me laten vertellen dat St Petersburg het diepste metrosysteem in in iedergeval Europa heeft. Het was trouwens verboden om foto's te nemen in de metro. Deed je dit wel moest je je foto verwijderen en een boete van 80 Roebel betalen, wat ongeveer 2 euro is. Vraag me niet naar de reden hiervoor, want die snap ik ook nog steeds niet.

Zaterdag kwamen we aan en hebben we met ze alleen gegeten in een restaurant wat de lerares had gereserveerd. Zondag hebben we een city tour gedaan met een bus. Maandagochtend hadden we eerst een lecture over de verschillende Russische markten en in het bijzonder over St Petersburg. Maandagmiddag bezochten we Baltika, een bierbrouwerij. Heel gaaf om dat proces van bier maken te zien. Afsluitend was er een bierproeverij. 5 tafels vol met verschillende biertjes en je mocht pakken wat je wilde. Jullie begrijpen natuurlijk wel dat dat erg gezellig werd.

Dinsdagochtend hadden we eerst weer een lecture, dit keer over de ontwikkeling van deRussische economie na de val van de sovjet unie. In de middag hadden we een bedrijfsbezoek aan het Finse bedrijf Sokos hotel (Henk en Marianne kennen het wel) die ook een aantal hotels in St Petersburg hebben. Eigenlijk was dat best saai. Afsluitend gingen we met zijn allen lunchen in de lunchroom van het hotel. dit koste 800 Roebel per persoon. Dat komt neer op 20 euro en dat vind ik voor Russische begrippen aan de hoge kant. Het was een lopend buffet, dus jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik me helemaal vol heb gegeten, zodat ik de rest van de dag niets meer hoefde te eten.

Woensdag hebben we eerst het monument van de bezetting van de stad bezocht. Dat vond ik een erg mooi monument, de foto's komen er later op. Het was er zeer indrukwekkend alleen stoorde ik me aan de Russische soldaat die constant alles in de gaten hield. In de middag gingen we weer naar de universiteit voor een case studie. We moesten een Russisch koekjesmerk voorzien van nieuwe impulsen en ideeen om de verkoop weer te doen stijgen. Was erg grappig om te doen.

Woensdagavond hebben we met 40 mensen 2 limosines gehuurd, voor 5 euro per persoon konden we een tocht door de stad krijgen die drie uur duurde!! Was erg gezellig en gaaf. Onderweg stopte we bij allemaal bezienswaardigheden en WC's, want iedereen moest natuurlijk de hele tijd plassen. Na de drie uur hebben we ons af laten zetten bij club Metro om daar nog even verder te feesten. Het was erg gezellig met de grote groep, one happy family.

Donderdagochtend iedereen met kleine oogjes weer op naar de universtiteit voor een lecture over de Russische cultuur en het zakenleven in Rusland. Smiddags hebben we de Hyundai fabriek bezocht. Dat was erg gaaf. Alles was geautomatiseerd en er kwam bijna geen mens meer aan te pas. Erg indrukwekkend om te zien, helaas mochten er geen foto's gemaakt worden.

Iedereen natuurlijk op tijd naar bed, kapot van de lange dag en nacht ervoor. Op vrijdag vertrokken we weer om 14 uur vanaf het hotel. Wij hebben om 10 uur uitgechecked en zijn het hermitage gaan bezoeken. We waren niet de enige met dit idee, want we kwamen iedereen daar weer tegen. Wat een moeilijk groot museum is dat, wel veel van hetzelfde en dus waren we al vrij snel uitgekeken. We zijn terug gegaan naar het hotel om 13 uur en hebben toen nog een beetje in het winkelcentrum eronder rondgestruint.

Om 14 uur met de bus richting het treinstation enrond 15 uur met de trein richting Lahti om 2 en een half uur later om 16:11 weer in Lahti aan te komen. En wat stond ons daar te wachten? Wat een verassing een heel pak sneeuw!!! Eindelijk veel sneeuw en het blijft nog liggen ook. Helaas regende het gister en is er veel alweer weg, maar de voorspellingen zeggen dat het de komende week meer gaat sneeuwen. Ik hoop het maar..

Nou Luitjes ik ga nog even verder van mijn verjaardag genieten en ik spreek jullie allemaal snel. Hoop dat jullie genieten van dit verhaal!