Vakantieweek! Op naar Lapland! Op vrijdagochtend met Sjoerd, Reinier (vriend van Sjoerd uit Nederland), Aron, Carlos (Spanjaard) en mezelf vertrokken richting Oulu. Een treinreis van ongeveer 8 uur! Maar wel een superdeluxe treinreis. Alles was er in deze trein, een cafe, gratis wifi, een rookruimte en van alles en nog wat. Coupe (nog een Spanjaard) zouden we later ontmoeten in Lapland, omdat hij zijn vriendin over had en ze nog een tijdje in Helsinki bleven.

Van de exchange studenten waren we niet de enige die een trip naar het noorden van Finland hadden gepland. Zo kwam we in de trein Eva en Alex tegen, twee gezellige Duitse meisjes. Zij bleven nog drie langer in de trein zitten naar Rovaniemi, thuishonk van de kerstman. Al met al een zeer boeiende, vermoeiende en bovenal gezellige treinreis.

Eenmaal aangekomen in Oulu eerst een pizza gegeten en vervolgens op zoek gegaan naar ons hostel. Een prima hostel met ontbijt. Savonds een beetje door de stad gelopen. Best een lelijke stad met hier en daar een noemenswaardig monument. Daarna hebben we het nachtleven van de stad ontdekt. Na de stad gezien te hebben zou je denken dat dat niet zoveel zou voorstellen. Niets is minder waar, het was er erg gezellig!

De volgende dag hebben we het grootste wetenschapsmuseum van Finland bezocht. Het was een soort Nemo. Erg leuk, maar ook heel veel kinderen en heel veel kinderspelletjes. Er viel ook wat te leren over Finland en Lapland. Erg interessant, maar na 3 uur hadden we het wel gezien.

Die middag ontmoeten we nog vier van de exchange studenten. Zij hadden een auto gehuurd en gingen al reizend met een aantal stops de Noordkaap bezoeken. Die avond hebben we het gezellig gemaakt met hun erbij. Wat me opviel is dat de stad nogal dood leek, maar dat de mensen daar veel opener zijn dan in het zuiden van Finland. Ik heb er best goed genoten.

De volgende dag vertrokken we met de trein naar Rovaniemi, een stad nog noordelijker en dus de thuisbasis van de kerstman. Eerlijk gezegd stelde Rovaniemi qua stad ook niet veel voor, maar er is wel het Arcticum en natuurlijk SantaClaus village. Die hebben we allebei bezocht. Ik heb ook daar zeer veel van genoten.

De steden in Finland zijn dus niet zo heel mooi. Maar dat is niet te zeggen van de omgeving. Helaas lag er nog geen sneeuw, maar zonder sneeuw was de omgeving ook erg mooi. Zo rustgevend en uitgetrokken heb ik het nog nooit meegemaakt.

Omdat ik op een gegeven moment de afhankelijkheid van de groep een beetje zat was en graag alleen wilde zijn heb ik na deze dagen het reisgezelschap verlaten. Zij gingen nog een stukje noordelijk naar Innari en ik ben met de bus zuidelijker gegaan naar Viitasaari. Daar heb ik een vriendin, Mandy, bezocht. Ook daar een erg mooie omgeving. Het dorp/stadje is gebouwd op een soort schiereiland tussen twee meren in. Ik heb daar echt me ogen uitgekeken. Wat me wel is opgevallen is dat hoe kleiner de stad is, hoe minder het is gesteld met de Engelse kennis van de mensen.

Vanaf Viitasaari ben ik naar Jyvaskylla gegaan, een van de grootste studentensteden van Finland. Daar ben ik naar het toeristeninfocentrum gegaan en heb een beetje uitgezocht wat de mogelijkheden waren. Vlakbij de stad ligt een bos, in het bos stonden verschillende hutjes die je vrij kon gebruiken. Om het gebied in te mogen moest je wel een klein beetje betalen. Dat heb ik gedaan.

Zo heb ik een dag alleen door het bos gelopen en uiteindelijk vond ik een geschikt hutje, daar heb ik mijn spullen gestald en een kleine maaltijd gegeten. Ik kwam helemaal tot mezelf en ben op een open plek op me rug gaan liggen. Het was inmiddels al donker en ik dacht bij mezelf, nu is de kans dat ik het noorderlicht kan gaan zien. En net op het moment dat ik weer terug naar het hutje wilde gaan zag ik het! Een groene gloed met paarse en blauwe tinten. Het was prachtig en zo indrukwekkend. Het fenomeen hield aan voor ongeveer 5 minuten, maar het leken wel 10 seconden. Toen ik later terugliep naar het hutje voelde ik me gelukkig. Het was zo rustig, ik was zo kalm en had net een van de indrukwekkendste dingen gezien die ik ooit had gezien.

De volgende morgen ben ik teruggelopen en heb ik de bus naar Jyvaskylla gepakt om daar weer de bus naar Lahti terug te nemen. De rest van het reisgezelsschap was nog niet terug. Net toen ik me afvroeg waar ze zouden zijn kreeg ik een berichtje van Eva op facebook. Of we al terug waren? Ik legde de situatie uit en daarna vroeg ze of ik zin had om met hun mee te gaan naar een ijshockeywedstrijd. Dat heb ik toen gedaan en het werd nog een gezellige avond, helaas had Lahti wel verloren, maar we zijn evengoed nog even wat wezen drinken.

Dat was het wel voor de vakantie, nadat de jongens ook terugwaren hebben we afscheid genomen van Reinier die weer huiswaarts ging en op maandag begon school weer.